U bent hier: Home ISO-normeringen ISO 4892-1
Meer informatie over deze richtlijn
ISO 4892-1
De norm ISO 4892-1 is het eerste deel van ISO 4892; een richtlijn die beschrijft hoe monsters aan laboratoriumlichtbronnen dienen te worden blootgesteld.
De testen zoals beschreven in ISO 4892 laten in korte tijd zien hoe goed de weerstand van plastics tegen (zon) licht en regen is. Daarom worden de testen ook wel snelverwering genoemd. ISO 4892-1 beschrijft de algemene werkwijze en scope van de norm. De norm is van toepassing op plastics. ISO 4892-1 specificeert onder andere de volgende eisen:
Waterkwaliteit
Voor ISO 4892-2 gelden de volgende maxima:
- 1µg/g vaste stof
- 0,2 µg/g silicaten
- Geleidbaarheid < 5 µS/cm (geleidbaarheid is niet altijd evenredig met gehalte aan silicaten)
Voor ISO 4892-3 gelden de volgende maxima:
- 2 µg/g vaste stof
- 0,5 µg/g silicaten
- Geleidbaarheid < 5 µS/cm (geleidbaarheid is niet altijd evenredig met gehalte aan silicaten)
| Set point parameter | maximale toegestane deviatie van het setpoint |
|---|---|
| Bij een enkele golflengte: | 0.02W/(m2-nm) |
| Bij breedband (300-400 nm) | 5W/m2 |
Bij temperaturen < 70°C geldt een maximale toegestane deviatie van ± 5°C
Bij temperaturen > 70°C geldt een maximale toegestane deviatie van ±7°C
Als beheersing van relatieve vochtigheid is vereist, dan dient deze binnen 10% van de ingestelde waarde te blijven.
Aantal samples
Het aantal samples kan worden bepaald door opdrachtgever. Als hierover niets is afgesproken adviseert de norm tenminste drie samples per te testen materiaal te hanteren. De grenzen waarbinnen parameters als temperatuur en vochtigheid moeten vallen.
Andere delen van de norm ISO 4892 zijn:
- ISO 4892-2: Xenon arc lampen
- ISO 4892-3: Fluorecentie lampen (QUV-test)
- ISO 4892-4: open vlam carbon-arc lampen
Meer informatie
Uw product laten testen
volgens de ISO 4892-1 norm?
Vraag vrijblijvend om meer informatie of bekijk ons volledige testaanbod.
Informatie aanvragenLees meer